zagrażać komuś

См. также в других словарях:

• zagrażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagrażaćam, zagrażaća, zagrażaćają {{/stl 8}}– zagrozić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zagrażaćgrożę, zagrażaćzi, zagrażaćgroź || zagrażaćgróź, zagrażaćgrożony {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się groźnym,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… …   Słownik języka polskiego

• wisieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, wiszę, wisiećsi, wisiećsiał, wisiećsieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być powieszonym, zawieszonym na czymś, gdzieś, być przewieszonym przez coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płaszcz… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szachować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, szachowaćchuję, szachowaćchuje, szachowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w grze w szachy: dawać przeciwnikowi szacha, zmuszać przeciwnika do zabezpieczenia króla przed atakiem …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… …   Słownik języka polskiego

• nastawać — ndk IX, nastawaćstaję, nastawaćstajesz, nastawaćwaj, nastawaćwał 1. forma ndk czas. nastać (p.) 2. «domagać się czegoś usilnie, natarczywie, upierać się przy czymś, upominać się z naciskiem o coś; nalegać» Nastawać na syna, aby podjął pracę. 3.… …   Słownik języka polskiego

• szach — m III 1. DB. a; lm M. owie, DB. ów «tytuł dawnych władców niektórych państw muzułmańskiego Wschodu, do niedawna tytuł władców Iranu; monarcha noszący ten tytuł» 2. tylko w lm M. y, D. ów «gra prowadzona na szachownicy przez dwóch przeciwników, z… …   Słownik języka polskiego

• zagrozić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zagrażać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zagrozić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zagrozićgrożę, zagrozićzi, zagrozićgroź || zagrozićgróź {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zagrozić — dk VIa, zagrozićgrożę, zagrozićzisz, zagrozićgroź, (zagrozićgróź), zagrozićził, zagrozićgrożony zagrażać ndk I, zagrozićam, zagrozićasz, zagrozićają, zagrozićaj, zagrozićał 1. tylko dk «postraszyć czymś kogoś, zapowiedzieć coś złego, ostrzec pod… …   Słownik języka polskiego

• grozić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, grożę, grozićzi, groź || rzad. gróź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zapowiadać komuś słowem, gestem itp. coś złego, niekorzystnego, przykrego w skutkach z zamiarem przestraszenia …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• grozić — ndk VIa, grożę, grozićzisz, groź (gróź), grozićził 1. «straszyć zapowiedzią czegoś, zwłaszcza czegoś złego, zapowiadać coś, zwłaszcza coś złego» Grozić komuś karą, więzieniem, śmiercią. Groził, że powie rodzicom. ◊ Grozić palcem «wykonywać… …   Słownik języka polskiego